■ Obecność tego groźnie wyglądającego owada na działce czy w ogrodzie możemy poznać po placach więdnących roślin i lekko zaznaczonych miejscach podziemnych korytarzy. Podczas drążenia chodników turkuć podgryza napotykane korzenie i uszkadza młode rośliny, które zasychają i więdną. Szkodnik ten zjada także dżdżownice i ślimaki. Najwięcej turkuci jest w ogrodach o wilgotnej i próchnicznej glebie, w okolicach kompostowników. Na zimowanie owady te wybierają miejsca o wyższej temperatura gleby. Ten fakt można wykorzystać w zwalczaniu tych szkodników. Jesienią wykopujemy doły głębokości ok. 60-100 cm wypełniamy je końskim obornikiem lub liśćmi, a po zasypaniu oznaczamy to miejsce. Obornik można zasypać cienką warstwą ziemi albo liśćmi. Turkucie zagrzebują się w oborniku lub liściach i tam zimują. Zimą, gdy gleba nie jest zamarznięta odkopujemy owe doły i wybieramy zimujące tam turkucie. Możemy też wyłożyć dno wykopanych dołów folią ogrodniczą. Wówczas wyrzucamy ją z obornikiem lub liśćmi. Gdy jest mróz, rozsypujemy obornik na grządki, wówczas zimujące tam owady zginą. Turkucie nie lubią częstego spulchniania gleby i zapachu olchy. Na grządkach możemy rozłożyć gałązki olchowe lub co 2-3 dni polewać grządki wywarem z kory olchowej.
